|
|
|
Bu yazı 656
kez okunmuştur. |
| ne olduğunu nasıl olduğunu bile anlayamadım |
Ben farkına varamasam da hep yanımdaymışsın meğer... Bana yakın, ama bir o kadar da uzakmışsın... Nasıl da görememişim seni? Nasıl da fark edememişim? Elimi uzatsam sana dokunabilecek kadar yakınımda duruyormuşsun meğer... Onca zaman birlikte geçirdiğimiz ufak tefek anların hepsi sanki daha sonradan olacakları sezmiş gibi aklıma kazınmışlar...
Oysa o kadar yanlış zamanda gelmiştin ki! Ben başkalarının masallarına kanarken yanıbaşımdaki gerçek aşkı fark edememiştim. Bu kadar mı körmüş gözlerim? Seni de onlardan biri sanıp canını bu yüzden mi yaktım? Çok değil, sadece birkaç ay sonra sana nasıl bağlandığımı fark ettiğimde benim de canımın yanmasının sebebi budur belki... senin canının yanması!
Hatalar, yalanlar, yanlış anlaşılmalar ve senin ardından döktüğüm binlerce gözyaşı... şimdi neye yarar? Sen yanımda yokken... Başkasının kollarındayken.
Hiçbir zaman biz olamadak belki. Hep sen ve bendik. Biz olduğumuz hayaller kurmaktan da yoruldu aklım... Seni sen olarak kabul ettim ve bekledim... İçimde küçük bir umut ışığıyla... Gözlerindeki o ışık yanılttı belki beni... Ama olmadı seni yakınımda, aklımda, kalbimde tutamadım, buna izin vermedin... Bana söylediğin her şeyin yalan olduğunu anladığımda sen o kalbimdeki aşkı paramparça ettin... Onunla birlikte ben de paramparça oldum dağıldım, etrafa saçıldım... Evet yok oldun, ama beni de kendinle beraber yok ettin.
Queen
|
|
Belirtilmedi
|
|
|
|
