BİR GÜNAHTIN BANA
Bir günahtın benim için,belki de kapkaranlık yolların aydınlık çıkmazıydın,kim bilebilir seni hiç tanımadım ki!!
Ben teninin mayhoş yorgun kokusunu içime çekerken,senin bütün gece suskun kalmanın tek sebebinin uyandığımda yanımda olmayacağını bilmen olduğunu,kimsesizliğime uyandığımda anladım,hafif çisiyle buğulanmış sokağı seyrederken,köhne penceremin camından yansıyan yüzüm takıldı gözüme,gelmekte olan kış serinliğinin tedirginliğiyle olsa gerek bembeyazdı,gidişin gibi üşüyordu yüzüm,içimdeki anlamsız hüznün kışın geldiğini andıra serinlikten olduğunu düşünürken,gidişinle başlayan titrememe hiç aldırmadım,öyle ya hiç tanımıyordum seni!!!
Öyleyse neydi ki,beni saatlerce penceremin önünde tutup,düşünmemi sağlayan o çok yorgun,o çok yenik hüzün,gidişinin ardından?
Odamın yalnızlığını çektim içime,derin bi nefesle beraber,senin hayattan kaçış noktandım,bütün gece olanlar sadece kaşına yardımcı olmamın minnettarlığıydı senin için,sadece teşekkür ettin ve gittin ben düş dünyamın içinde dolanırken,,,,,,,,,,,,,,
Bir günahtın benim için,aydınlık değildin,beni taa derinlere daha karanlığa ittin,o çok unuttuğum geçmişime,hiç dönmek istemediğim çocukluğuma taşıdın beni,her göz kırpışımda hatırladığım yalnızlığımdın,yoksulluğumdun benim,onun için günahtın bana yasaktın,şimdi gittiğin yerlerde sen hayattan kaçarken,ben tam ortasındayım,yine benden çok uzak hatıralar,bin bir hüzün,unutulmuş onca dosya açtın önüme içinden çıkamadığım,,,,
Keşke,dün gece o köhne barda,unutulmuş hayatımızı hiç hatırlamadan kalsaydık,sabaha kadar,hiç hatırlatmasaydın bana hüznü,yaralı çocukluğumu,kırıldığımı,hiç aldırış etmeden yaşadığım bu soğuk hayatı,kimsesizliğimi geri vermeseydin,lime lime dökülen hayatımın günah acısı değil de mükafatı olsaydın keşke,,,
Ve şimdi karanlık yolda,bir bar taburesi üstünde tüm gün olduğu gibi seni düşünüyorum,aslında yoktuk ikimizde ne o gecede,ne o sabahta,işte yine başım dönüyor tavanda asılı duran bardaklar gibi,,yine başlıyoruz ayrı bir geceye,kedere,hüzne,günaha,,,
Ve sen,hayatımın her anında olduğu gibi,kendime geldiğimde yanımda olmayacaksın,olmadığın yüzlerce sabah gibi,ben her kendime geldiğimde yine kırgın,hüzünlü,benden çok uzak hatıralarımla oynamaya devam edeceğim,kim bilir kaç günah,kaç ceza daha olacaksın,unutulmuşluğumun titreyen gözlerinde kaç damla daha yaş olacaksın bilmiyorum,ışıklar sönsün uyumak istiyorum artık.................
KIVANÇ KOBAS